χαντ–μπολ

Άθλημα που μοιάζει με το ποδόσφαιρο, αλλά είναι έτσι προσαρμοσμένο ώστε να παίζεται με τα χέρια. Ο όρος είναι αγγλικός, επικράτησε όμως αντί του ελληνικού χειροσφαίριση. Το γήπεδο και η εστία στην οποία παίζεται έχουν τις ίδιες διαστάσεις, οι αθλητές στο γήπεδο έχουν την ίδια διάταξη και η ορολογία είναι ίδια με αυτή του ποδοσφαίρου. Επειδή το παιχνίδι αυτό έχει γρήγορο ρυθμό, παίζεται σε δυο ημίχρονα των 30 λεπτών το καθένα. Οι αθλητές κάθε ομάδας είναι 11 όταν το άθλημα παίζεται στο ύπαιθρο. Σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς, υπάρχει μια ζώνη μπροστά στο τέρμα, η οποία ονομάζεται περιοχή τέρματος. Σε αυτήν δεν επιτρέπεται η παραμονή αθλητών, εκτός από τον τερματοφύλακα. Στην ίδια περιοχή απαγορεύεται η είσοδος, όχι μόνο των αντιπάλων κυνηγών, αλλά και των αμυντικών της ίδιας ομάδας. Οι κυνηγοί πρέπει να σουτάρουν όταν βρίσκονται έξω από την περιοχή του τέρματος ενώ οι αθλητές που ανέλαβαν την άμυνα δεν έχουν το δικαίωμα να στέλνουν την μπάλα στην περιοχή του τέρματος. Η πάσα προς τα πίσω, στον τερματοφύλακα, τιμωρείται με πέναλτι, που εκτελείται από σημείο που απέχει 14 μ. από τη γραμμή του τέρματος. Εάν ο τερματοφύλακας δεν δεχτεί την πάσα, η παράβαση τιμωρείται με φάουλ. Το φάουλ εκτελείται από το σημείο στο οποίο έγινε η παράβαση του κανονισμού. Από τους αθλητές της ομάδας, μόνο ο τερματοφύλακας έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί και τα πόδια του στο παιχνίδι. Όταν βγει όμως από την περιοχή του τέρματος, δεν έχει πλέον αυτό το προνόμιο. Η προώθηση των αθλητών στο παιχνίδι γίνεται με πάσες και τρίπλες, όπως και στην καλαθόσφαιρα, με τη διαφορά ότι στο χ.μ. ο αθλητής έχει το δικαίωμα να κάνει 3 βήματα με την μπάλα στα χέρια και να συνεχίσει να τριπλάρει. Ο κάθε αθλητής έχει δικαίωμα να αποσπάσει την μπάλα από τα χέρια του αντιπάλου του, χρησιμοποιώντας όμως την παλάμη του ενός μόνο χεριού και όχι τη γροθιά. Απαγορεύεται επίσης να κρατάει αγκαλιασμένο τον αντίπαλο. Αγώνας χάντμπολ (φωτ. ΑΠΕ).